Zgodnie z typologią Ch. B. Handy'ego, wyróżniamy cztery rodzaje kultury organizacyjnej:
1. kultura władzy (sieć pajęcza)
Głównym ośrodkiem, wywierającym silny wpływ na pozostałe jest lider. On znajduje się w centrum całej sieci i kieruje całą organizacją. Pełnia kontroli i informacji znajduje się we władzy osób z centrum sieci. Działania podejmowane są szybko, jednak ich jakość zależy od kompetencji liderów. Taka kultura władzy dobrze sprawdza się w niewielkich organizacjach.
2. kultura roli (grecka świątynia)
W świątyni znajdują się określone "filary" odpowiadające specjalizacjom. Praca każdego z tych filarów i współpraca między nimi jest koordynowana przez zarząd (dach świątyni). Taka kultura wiąże się z dużą biurokratyzacją organizacji. Rola pracownika jest ważniejsza od osoby, która ją pełni. Taka kultura sprawdza się w otoczeniu stabilnym, przy jasnych, niezmiennych celach.
3. kultura celu/zadania (siatka)
Tutaj celem jest wykonanie pracy, projektu lub zadania. Najwięcej do powiedzenia ma tutaj ten, kto posiada wiedzę i doświadczenie niezbędną do wykonania zadania. Kultura ta jest nastawiona na pracę zespołową. Cechuje ją wysoka elastyczność i możliwość przystosowania się do zmiennych warunków. Zdolna jest do szybkiej pracy, ale bardzo trudną rzeczą jest kontrola takiej organizacji. De facto zamyka się w monitorowaniu pośrednich celów lub "kamieni milowych". Problemy mogą także nastąpić w wyniku ograniczonego dostępu do informacji i środków.
4. kultura jednostki (centrum)
Organizacja jest stworzona dla pracownika, a nie odwrotnie. To ona ma tworzyć wygodne miejsce pracy. Zwykle są to grupy "wolnych zawodów",na przykład architektów lub prawników.
Należy wspomnieć, że wszystkie wymienione typy kultury organizacji są typami idealnymi i przedsiębiorstwa często łączą poszczególne cechy, tak aby uzyskać jak najlepsze wyniki. Kultura organizacyjna jest narzędziem, które ma oddziaływać na pracowników w taki sposób, aby osiągnięte zostały cele organizacji. Wszystko zależy od kierownictwa!